کلیسای سیستین رم

کلیسای سیستین رم
این مکان یک کلیسای کوچک اما بسیار زیبا با نقاشی های دیواری شگفت انگیز است. ساختمان کلیسا را جووانی ده دولچی در سال ١٤٧٠ و به دستور سیستوی چهارم طراحی و بنا کرده است. نقاشیهای دیواری کلیسا از سال ١٤٨١ شروع شد و در ١٥٠٨ میلادی، جولیوی دوم به میکل‌آنژ جوان دستور داد تا سقف کلیسا را هم نقاشی کند. این کار بزرگ، در ماه مه‌ی سال ١٥٠٨ میلادی شروع شد و در دوم نوامبر ١٥١٢ به انجام رسید.

کلیسای سیستین  پس از کمیساریای خود، سیکستوس چهارم دلا روور  (1471-1484) به این نام نامگذاری شد و آن هم زمانی بود که این پادشاه تصمیم گرفت که یک اتاق بزرگ در جایی که قبلا ساختمان کاپلا ماگنا بود، بسازد. کاپلا ماگنا، یک سالن محکمه و دادگاه در مدارس بود که دادگاه پاپ برای مجامع خود استفاده می کرد. در آن زمان، این مجمع از حدود 200 عضو مهم تشکیل شد: 20 کاردینال ازیک کالج، نمایندگان احکام مذهبی و خانواده های مهم، یک گروه کر، و تعداد زیادی از غیر مذهبیون و خادمین. این کلیسا می بایست به گونه ای ساخته می شد که از خانواده های مدیچی محافظت می کرد. به همین خاطر ساخت و ساز کلیسای سیستین می بایست یک ساختار دفاعی می داشت. چرا که تنش مداوم بین حاکمان فلورانس و پاپ وجود داشت و پادشاه محمد دوم ترک ها، کسی که در آن زمان در سواحل غربی ایتالیا بود و تهدیدی برای رومیان محسوب می شد. ساخت و ساز این کلیسا در سال 1475 آغاز شد، در طول سال توسط پادشاه سیکستوس چهارم جشن اعلام شد، و در سال 1483 به پایان رسید، زمانی که در 15 اوت پاپ به طور رسمی کلیسای جدید را به افتخار بانوی مسیح به او اختصاص داد و در همین سال افتتاح شد. این پروژه که توسط باسیلو پونتلی طراحی شده بود، شامل استفاده از یک سوم ارتفاع دیوارهای میانسال موجود بود.

بر طبق صحبت برخی از محققان، ابعاد سالن (طول 40.23 متر، ارتفاع 13.40 متر و ارتفاع 20.70 متر) از معبد بزرگ سلیمان در اورشلیم کپی می شود که توسط رومیان در 70 سال قبل از بین رفته است.
ورودی اصلی کلیسا، روبروی ورودی کوچکی است که امروزه استفاده می شود. این در کوچک در قدیم ابتدا توسط سالا رجیا برای ورود مخاطبان پاپ ساخته شده است.  پنجره های قوسی شکل کلیسا را ​​روشن می کنند، در حالی که پنجره های سقفی و شبکه های مثلثی، سقف تیغه دار کلیسا را به دیواره های جانبی متصل میکنند.

گروه خواننده کر کلیسا از قسمت اصطبل ها در سمت راست استفاده میکردند، در حالی که افراد دادگاه پاپ بر روی نیمکت های سنگی در سه طرف سالن به جز قسمت محراب می نشستند. یک نرده ظریف زیبای قرن 15 که توسط محل شمع ها بالاتر قرار گرفته است، قسمتی را که به روحانیت اختصاص یافته را از قسمت نشستن مردم جدا می کند؛ در اواخر قرن شانزدهم، نرده ها به سمت عقب کشیده شدند تا فضای مورد استفاده عموم گسترش یابد. کفهای موزاییک تیکه ای قرن پانزدهم از مدلهای قرون وسطی الگوبرداری شده و کاملا اصل می باشد.
پس از اینکه  ساختمان بنای کلیسا در سال 1481 تکمیل شد، سیکتوس چهارم نقاشان مختلف فلورانس را برای کار در کلیسا، از جمله بوتیچلی، گیرلاندایو، کوزیمو روسیلی، سیگنورلی و هنرمندان آمبرینی  مانند پیترو پروجینو و پینتوریکیو، فراخواند.

 جهت اطلاع از آفرهای تور اروپا و تور ایتالیا با آژانس سفری دیگر در تماس باشید.       

تلفن  02188851080